Íþróttaforeldrar og fiðlupabbar.

það er alltaf jafn gaman fyrir börn að horfa upp á foreldra sína gera sig að fílum. Það er að sama skapi alltaf jafn leiðinlegt fyrir börn að komast að því hverskonar fífl foreldrar þeirra eru. Ég hef horft upp foreldra mína reyna að slá um sig á ensku með mjög hallærislegum árangri, vandræðalegt en alveg ægilega fyndið, og verður ennþá þetra þegar frá líður. Ég hef séð feður rífast og stympast þar sem þeir horfðu á börnin sín í íþróttum. Það var hræðilegt því þessir menn voru ekki að gera sig að fíflum, þeir voru fífl. Það var ömurlegt fyrir börnin að horfa uppá þetta og hefur ábyggilega ekki skánað í minningunni. Fullorðið fólk rífast á almannafæri. Strákar heima á Egilsstöðum sem æfðu fótbolta sögðu mér að það væri voðalega svipað að spila allstaðar á austurlandi(held að það hafi ekki mikið verið farið í lengri ferðir) nema á Vopnafirði. Þar var illa þokkað að vera á kantinum því ef menn hættu sér of utarlega þá hræktu foreldrar og ömmur á þá. Ekki mikil sjálfsvirðing í því ef satt var. En ég er ekkert viss um að Vopnfirðingar hafi verið neitt verri en aðrir. Þeir gátu ekkert í frjálsum, fengu örfá stig ÚÍA mótum en rúlluðu upp fótboltaleikjum á móti félögum sem voru margfallt stærri. Ég held að fótbolti hafi bara verið málið á Vopnafirði og ekkert annað. Það er nefnilega hægt að láta allann fjandann vera málið.

"Ég vildi að það væri ekki svona margt sem þú fékkst ekki að gera" sagði stelpan við mömmu sína og hélt áfram að æfa sig á píanóið. "Ég ætla ekkert að fara að lifa ykkar drauma!" öskraði Daníel í næturvaktinni á pabba sinn, sem vildi að hann yrði læknir. Það er göfugt í sjálfu sér að vilja að sonur manns verði læknir, en það er alveg hræðilegt að neyða sonn sinn til að verða læknir. 

Mér varð hugsað til pabba Daníels í dag þegar ég las bakþanka fréttablaðsins. Þar var foreldri að lýsa þeirri hræðilegu uppgötvun að dóttir hennar langaði til að verða prinsessa, og þar að auki prinsessa sem Walt Disney hafði teiknað. Þrátt fyrir að hún hefði gert allt sem í hennar valdi stóð til að dóttirin yrði sjálfstæð hafði hún samt tekið ákvörðun sem henni var ekki þóknanleg. Og hún ætlaði að taka á þessu, dóttirin skyldi læra að vera sjálfstæð ALVEG EINS og mamma.

 Allar fýlulegar athugasemdir um að ég sé að kasta steinum úr glerhúsi, því ég eigi ekki börn eru afþakkaðar, sömuleiðis athugasemdir þess efnis að himininn sé blár og vatn blautt.